Wizyta u psychologa może wielu osobom wydawać się wstydliwym tematem. Psycholog jest to jednak lekarz podobny do każdego innego, a o samej wizycie zazwyczaj wie głównie sam zainteresowany. Kiedy idziemy do proktologa, zazwyczaj nie rozpowiadamy tego na prawo i lewo.
Psycholog na Śląsku – czy w tym regionie mamy większy problem?
Często można natknąć się na opinie, że psychologowie na Śląsku mają więcej pracy, niż w innych częściach kraju, z tego tez powodu na Śląsku potrzeba ich więcej. Opinia ta wynika, głównie z tego powodu, że na Śląsku, który jest stosunkowo niewielki, mieszka nawet 1/8 ludności całego kraju (4,5-5 milionów), co powoduje wrażenie, że na Śląsku ludzie częściej potrzebują pomocy psychologicznej.
Psycholog na Śląsku mierzy się również z niemal tymi samymi problemami, co jego koledzy w innych częściach Polski. Oczywiście występują pewne lokalne problemy występujące z większą częstotliwością, ale wpisuje się to również w charakterystykę Polski.
Psycholog dziecięcy na Śląsku
Psycholog dla dzieci i młodzieży jest to specjalista, który może nam pomóc w wielu sytuacjach. Początkowo psycholog zazwyczaj zajmuje się doradztwem dla rodziców, związanym z problemami wychowawczymi, jakie pojawiają się stopniowo wraz z tym, jak dziecko wkracza w kolejne etapy rozwoju. Już sama informacja, że pewne sprawy są typowe i całkowicie normalne, potrafią wielu rodziców mocno uspokoić.
Są jednak takie sytuacje, kiedy do psychologa wręcz należy się udać. Im bliżej wieku nastoletniego jesteśmy, tym częściej mogą one występować. Młode mózgi naszych dzieci zaczynają przechodzić ogromne zmiany rozwojowo-hormonalne. Jeśli w tym okresie dziecko mierzy się poważnymi problemami, może być to dla niego niezwykle trudna sprawa.
Kiedy i jak rozmawiać z dzieckiem?
Rozmowa z naszym dzieckiem jest to najlepszy środek zaradczy, który może sprawić, że potencjalne problemy nie wystąpią. Rozmowa taka najlepiej, jeśli zostanie jednak zainicjowana przez samo dziecko. Jeśli będziemy chcieli namówić dziecko na rozmowę, której nie chce, możemy odnieść efekt odwrotny.
Dziecko będzie chciało z nami rozmawiać, ale wymaga od nas to lat ciężkiej pracy. Te lata pracy, to tak naprawdę stałe budowanie relacji z dzieckiem, aby ufało nam i nie czuło oporu przed powierzaniem nam swoich problemów. Jednocześnie relacje takie nie mogą być zbyt luźne na zasadach kumpelskich, ponieważ dziecko od rodzica podświadomie nie oczekuje bycia kumplem, ale oddanym i wyrozumiałym dorosłym, który taką postawą gwarantuje pomoc z problemami.