Paliwa do silników benzynowych i spalinowych mają stosunkowo niską temperaturę zapłonu (poniżej 100 stopni Celsjusza), co sprawia że zaliczane są do cieczy niebezpiecznych. Ich przechowywanie musi być całkowicie bezpieczne.
Konstrukcja zbiorników dwupłaszczowych
Każda ilość paliwa musi być przechowywana w przeznaczonych do tego zbiornikach, które zapewniają szczelność zamykania. Do mniejszych ilości służą metalowe kanistry. Powyżej 200 l musi być ono gromadzone w wolnostojących zbiornikach dwupłaszczowych. Muszą być umieszczone poza zabudowaniami. W zależności od ich charakteru i przebiegu linii energetycznych odległość ta wynosi od 3 do 15 m.
Naziemne zbiorniki dwupłaszczowe wykonywane są z wysokiej jakości polietylenu o dużej gęstości odpornego na warunki atmosferyczne, działanie promieni UV i uszkodzenia mechaniczne.
Zbiornik dwupłaszczowy składa się właściwe z dwóch pojemników wsadzonych jeden w drugi. Zbiornik zewnętrzny musi pomieścić 110% maksymalnej ilości paliwa zbiornika wewnętrznego. Taka konstrukcja całkowicie zabezpiecza środowisko przed niekontrolowanym wyciekiem paliwa.
Zbiorniki na paliwo dwupłaszczowe dodatkowo wyposażone są pompę, wąż, pistolet oraz licznik paliwa. Cała ta instalacja musi być zamontowana w obrębie płaszcza zewnętrznego i zabezpieczona przed dostępem osób nieuprawnionych.
Jaki zbiornik dwupłaszczowy wybrać?
Zbiorniki dwupłaszczowe produkowane są w różnych pojemnościach, od 1000 do nawet 60 tys. litrów. Na potrzeby własne można jednak magazynować do 5000 l oleju napędowego.
Najczęściej jest on magazynowany przez rolników posiadających kilka ciągników, kombajnów. To pojazdy poruszające się bardzo wolno, więc tankowanie na stacji oddalonej nawet o kilka kilometrów jest nieekonomiczne.
Wielkość zbiornika najlepiej dostosować do zużycia oleju napędowego w określonym czasie. Zbiorniki należy kupować u sprawdzonych producentów. Każdy producent zbiorników dwupłaszczowych musi posiadać dokumentację techniczną dla danego typu zbiornika, atesty, certyfikaty i pozytywną opinię przeciwpożarową oraz zgodę wyrażoną przez UTD.
Po zamontowania zbiornika na odpowiedniej podmurówce musi być on zgłoszony do UDT i odebrany. Potem co 2 lata kontrolowana jest jego szczelność. Wymóg ten dotyczy tylko zbiorników, których objętość przekracza 2500 l. Mniejsze pojemniki wystarczy zgłosić do odpowiedniego starostwa.
W przypadku zainstalowania zbiornika bez odpowiednich atestów użytkownik ponosi pełną odpowiedzialność za zanieczyszczanie środowiska i ewentualne szkody spowodowane niekontrolowanym wyciekiem lub wybuchem.